பிராக்ரஸ் ரிப்போர்ட் கார்டும் அப்பா கையெழுத்தும்

 

Published:27 Jul 2021  ANANDA VIKATAN

ஜெகஜால கில்லாடி பையன்களின் கையெழுத்து போர்ஜரி! - பிராக்ரஸ் கார்டு கதை

 

 

சிறுவயதில் உங்கள் வீட்டு பரணையில் தட்டுமுட்டு சாமான்களை எடுக்கும்போது அல்லது புத்தகங்களை அடுக்கும்போது உங்களை குட்டித் தேள் கொட்டிய அனுபவம் உண்டா? குறைந்தபட்சம் பள்ளிக்குச் செல்லும் வழியில் உங்களை ஏதாவது தெரு நாய் துரத்திக் கடித்திருக்கிறதா?

மண்டையிலோ, கால் கையிலோ அடிபட்டு ரத்தம் கொட்டும் போது பஞ்சு வைத்து துடைத்து டிங்சர் வைக்கும்போது 'ஐயோ! இதற்கு அடிப்பட்ட வலியே பரவாயில்லை' என்று அலறியதுண்டா?

சைக்கிள் வாடகைக்கு எடுத்து ஓட்டப் பழகும் போது எதிரே வந்த தயிர்க்காரப் பாட்டி அல்லது ஓரமாக சிவனே என்று புகையிலை போட்டபடி அமர்ந்திருந்த தாத்தாவையோ நோக்கி காந்தம் போல் ஈர்க்கப்பட்ட சைக்கிள் மோதி செமத்தியாக வசவோ அடியோ வாங்கின அனுபவம் உண்டா?

சிறு வயதில் கோபித்துக்கொண்டு வீட்டை விட்டு ஓடிப்போய், இரவானதும் பதுங்கியபடி வீட்டுக்கு வந்து கதவை தட்ட அம்மா கதவைத் திறந்ததுண்டா?

மதிப்பெண் அட்டை வந்ததும் அதில் கையெழுத்து வாங்க பயந்து, அப்பா கையெழுத்தை நீங்களே போட்டு மாட்டிக்கொண்டது அல்லது தப்பித்துக் கொண்டது உண்டா?

பள்ளிக்கு கட் அடித்து சுற்றி விட்டு அப்பாவை அழைத்து வந்தால்தான் வகுப்புக்குள் நுழைய முடியும் என்ற இக்கட்டை அனுபவித்தது உண்டா?

மேற்கூறிய கேள்விகள் அனைத்துக்கும் நீங்கள் இல்லை என்று சொல்லியிருந்தாலோ அல்லது 'தேளா அது என்ன? நான் பார்த்ததே இல்லையே' என்பது போல் ஆச்சரியப்பட்டாலோ நீங்கள் கண்டிப்பாக 2000 கிட்ஸ். ஓரிரண்டு கேள்விகளுக்கு மட்டுமே ஆம் என்று சொல்லியிருந்தால் ஒருவேளை நீங்கள் 90ஸ் கிட்ஸ். மூன்றுக்கு மேல் ஆம் என்று சொல்லியிருந்தால் நீங்கள் சத்தியமாக நம்ம செட். 70ஸ் அல்லது 80ஸ் காலத்து வடிகட்டிய செல்லங்கள். வாருங்கள். இப்போது நாம் கேள்விப் பட்டியலில் இருந்த கடைசி இரண்டு விஷயங்களை மட்டும் மனமென்னும் கால இயந்திரத்தில் பின்னோக்கிச் சென்று கொஞ்சம் ரீ-ப்ளே செய்வோம்.

எங்கள் உயர்நிலைப் பள்ளி தலைமை ஆசிரியர் பார்ப்பதற்கு வாட்டசாட்டமாக இருந்ததால் சினிமாவில் எம்ஜிஆருடன் சண்டைபோடும் வில்லன் நடிகர் 'ஜஸ்டின்' பெயரால் மாணவர்களால் செல்லமாக அழைக்கப்பட்டார். பள்ளிக்கு தாமதமாக வரும் மாணவர்களுக்கு ஆறுகால பிரம்படி பூஜையின் முதல் பூஜையை பள்ளி காலை பிரார்த்தனை நேரம் முடிந்த பிறகு இவரே தொடங்கி வைப்பார்.

தாமதமாக வந்த மாணவர்கள் வரிசையில் ஒவ்வொருவராக கையை நீட்ட, மெல்லிய வார்னிஷ் பூசப்பட்ட நீளமான பிரம்பால் அவர் தரும் பிரசாதம், நம்மை அந்த ஒரு வருடம் முழுவதும் பள்ளிக்கு சரியான நேரத்தில் சென்றடைய வேண்டி வீட்டிலிருந்தே ஓட வைக்கும்.

அப்போதெல்லாம் பிராக்ரஸ் ரிப்போர்ட் கார்டு என்று சொல்லப்படும் மதிப்பெண் அட்டையில் அப்பாவின் கையெழுத்து வாங்குவது என்பது ஒரு பிரம்ம பிரயத்தனம். குறித்த காலத்தில் கையெழுத்தான பிராக்ரஸ் ரிப்போர்ட் கார்டை சமர்ப்பிக்கத் தவறினால் குறைந்த பட்ச தண்டனை இரண்டு உள்ளங்கை பிரம்படி. அந்தக் காலங்களில் பிரம்படிக்கு டேக்கா கொடுத்து பள்ளிகளில் பெஞ்சுகள் மேல் தாவி ஏறி ஓடும் மாணவர்கள்; அவர்களை பிடிக்க பிரம்புடன் துரத்தும் ஆசிரியர்கள். இத்தகைய காட்சிகள் அப்போதெல்லாம் மிகவும் சகஜமப்பா.

அடிக்கு பயந்து பல குறைந்த மதிப்பெண் பெற்ற பையன்கள் அவரவர் அப்பாவின் கையெழுத்தை பிரதி எடுத்து அவர்களே போட்டு விடுவார்கள். இப்படி கையெழுத்து போர்ஜரி செய்வதில் ஜெகஜால கில்லாடி பையன்கள் சிலர் பள்ளிகளில் இருப்பார்கள். இவர்கள் மற்ற மாணவர்களுக்கும் இந்த சேவையை இலவசமாக செய்து காலரை தூக்கி விட்டபடி ஹீரோக்களாக வலம் வந்தார்கள். இந்த விஷயத்தில் எங்கள் வீட்டில் நிலைமை ரொம்ப மோசம்.

ஏனென்றால் எங்க அப்பாவின் கையெழுத்து வளைந்து வளைந்து, ஒரு அலாதியான வடிவில் இருக்கும். அதை நகல் செய்ய மேற்சொன்ன பலே கில்லாடிகளுக்கே மிகச் சிரமமான ஒன்று. பள்ளியில் ஆசிரியர்களே அதைப் பார்த்து ஆஹா ஓகோவென சிலாகிப்பார்கள் என்றால் பாருங்களேன். ஆனால் உண்மையில் அந்தக் கையெழுத்தில் அவருடைய பெயரின் ஒரு எழுத்து கூட நம்மால் பார்க்க முடியாது. அதே சமயம் அதை காப்பியடிப்பது என்பது மோனாலிசா ஓவியத்தை டூப்ளிகேட் செய்வது போன்றது.

அதனால் வேறு வழியில்லாமல் அவரிடம் ஒரிஜினல் கையெழுத்து வாங்க நான் ஒரு டெக்னிக்கை பயன்படுத்துவேன். அதாவது காலையில் அவர் வேலைக்கு போக கிளம்பி தெருவில் பாதி தூரம் சென்றபின் துரத்திச் சென்று மார்க் சீட்டை நீட்டுவேன். நடுத்தெரு என்பதால் பஞ்சாயத்தைத் தவிர்த்து கோபத்துடன் 'சாயந்திரம் வீட்டுக்கு வந்து கவனிச்சுக்கிறேன்' என்று சொல்லி கையெழுத்து போட்டு விடுவார். அதே சமயம் ஈஸியான கையெழுத்துள்ள அப்பாவின் பையன்கள் எல்லாம் சிரித்தபடி பிராக்ரஸ் ரிப்போர்ட் கார்டை வகுப்பு ஆசிரியரிடம் அசால்ட்டாக சமர்ப்பிப்பார்கள்.

பல நாள் திருடன் ஒரு நாள் அகப்படுவான் என்று சொல்வதுபோல் போர்ஜரி கையெழுத்து போட்ட சில மாணவர்கள் மாட்டிக்கொள்ள அப்பாவை பள்ளிக்கு அழைத்து வந்தால்தான் உண்டு என்று வகுப்பாசிரியர்கள் சிலர் கூறிவிடுவதுண்டு. இந்நிலையில் தங்கப்பதக்கம் சிவாஜி போல கண்டிப்பான அப்பாக்கள் உள்ள பசங்க கதி அதோ கதிதான்.

அருகாமையில் இருந்த வேறு ஒரு உயர்நிலைப் பள்ளியில் அப்படி மாட்டிக் கொண்ட ஒரு பையனுக்கு ஒரு விபரீத யோசனை வந்தது. அவனும் சக நண்பர்களும் சேர்ந்து ஒரு செயல்திட்டக் குழு அமைத்தார்கள். நீண்ட யோசனைக்குப்பின், பட்ஜெட் மற்றும் செலவு கருத்தில் கொண்டு அப்பாவாக யாராவது ஒருவரை மலிவான வாடகைக்கு செட்டப் பண்ணி பள்ளிக்கு அழைத்து வருவது என்று முடிவானது.

திருவல்லிக்கேணியில் அந்த கால கட்டத்தில் கல்யாண ஊர்வலம் போவதற்கான பெட்ரோமாக்ஸ் லைட் தூக்கி வரும் வாடகை ஆட்கள் திருவல்லிக்கேணி பைகிராப்ட்ஸ் ரோடு ஓரமாக நின்று கொண்டிருப்பார்கள். அவர்களில் ஒருவரை அப்பாவாக நடிக்க ஒரு மிக சல்லிசான 'புதுமுக நடிகர் சம்பளத்திற்கு' பேசி முடித்தார்கள். அந்த நபரும் ரொம்ப காலம் சினிமாவில் நடிக்க ஆசைப்பட்டு சான்ஸ் கிடைக்காத ஆத்மா போலும். வெள்ளையும் சொள்ளையுமாக உடையணிந்து பள்ளிக்கு வந்த அவர் இந்தப் பையனை வகுப்பு வாசலுக்கு இழுத்து வந்து சரமாரியாக படார் படார் என்று நிஜமாகவே பின்னிப் பெடலெடுத்து விட்டு ஆசிரியரிடம் "சார் பையன் கண்ணை மட்டும் விட்டுட்டு மத்ததையெல்லாம் பிச்சி எடுத்துடுங்க" என்று கோபமாக வாங்கின காசுக்கு கொஞ்சம் ஓவராகவே நடிகர் திலகமே பொறாமைப்படும் ஆக்டிங் கொடுத்துவிட்டு சென்றிருக்கிறார். அன்றைய தினம் முழுவதும் அந்தப் பையன் 'இதற்கு என் அப்பாவிடமே நான் அடி வாங்கியிருப்பேன். அது கூட இவ்வளவு மோசமாக இருந்திருக்காது' என்று புலம்பியபடி இருந்தானாம்.

இது நடந்து சில நாட்கள் கழித்து அந்த ஆசிரியர் துரதிர்ஷ்டவசமாக ஏதோ ஒரு கல்யாணத்துக்கு சென்றபோது ஊர்வலம் முன்வரிசையில் பெட்ரோமாக்ஸ் விளக்கை தூக்கிக்கொண்டு சென்று கொண்டிருந்த அந்த நபரை பார்த்து விட்டார். அவருக்கு சட்டென்று விஷயம் விளங்கிவிட்டது. மறுநாள் வகுப்புக்கு வந்து அந்த பையனை அழைத்து "ஏண்டா, உங்க அப்பா எங்க வேலை செய்கிறார்?" என்று கேட்க, விஷயம் தெரியாத அந்த பையனும் பெருமையாக "செக்ரடேரியட்ல"

"அப்படியா, நேத்து நான் அவர் கல்யாணத்துக்கு பெட்ரோமாக்ஸ் லைட் தூக்கிட்டு போறத பார்த்தேனே"

அப்புறம் என்ன நடந்தது என்பது உள்ளங்கை நெல்லிக்கனி போல புரிந்திருக்குமே. ஆமாம், பிரம்படி பட்ட அந்த பையனோட உள்ளங்கையில் ஒரு நெல்லிக்காய் அளவு வீக்கம்.

அந்த பெட்ரோமாக்ஸ் ஆசாமி ஒருவேளை பின்னாளில் கண்டிப்பாக நடிகராகியிருக்கக் கூடும் என்று நம்பிய அந்த வகுப்பு மாணவர்கள் பல காலம் தமிழ் படங்களில் வரும் துணை நடிகர் கூட்டத்தில் அவர் தென்படுகிறாரா என்று தேடிப் பார்த்ததாக கேள்வி.

காலம் மாறியதும் காட்சிகளும் மாறின. கல்யாண ஊர்வலங்களில் பெட்ரோமாக்ஸ் விளக்கு அணிவகுப்பு வழக்கொழிந்தது. பள்ளிகளில் பிரம்புகள் காணாமல் போனது. பள்ளி மதிப்பெண் அட்டைகளில் இப்போதெல்லாம் தகப்பனார் கையெழுத்து தேவைப்படுவதில்லை. ஒருவேளை தேவைப்பட்டாலும் அதை அப்பாவிடம் இருந்து பெறுவதற்கு மகன்களுக்கு எந்த சிரமமும் இருப்பதில்லை.

-சசி

 விகடன் கட்டுரை லிங்க் :

 ஜெகஜால கில்லாடி பையன்களின் கையெழுத்து போர்ஜரி! - பிராக்ரஸ் கார்டு கதை